به یاد شهرام
کاش از صبح تا شب بودی و کنار گوشم زمزمه می کردی
حرفات رو گوش می کردم و از صحبتهای شیرینت سیر نمی شدم
تو عمرم از همه رنجیده ام به جز مادرم
اونایی که ادعای دوستی داشتن وقتی کلمه " برو " رو شنیدن بهم تهمت « لوس » و « دو رو » زدن
اما داداش من شما تنها کسی بودی که وقتی کلمه " برو " را شنیدی هیچ نگفتی و دوستی خوبت رو بهم ثابت کردی
اگه یه روز اومدی این پستم رو خوندی بدان که محمد باقر دوستت بهت افتخار می کنه
محمد باقری که هیچ وقت ازت نرنجید و همیشه با تو روحیش رو بهتر دید
شاید فکر کنی من وبلاگم رو ترک کرده و رفتم اما ... به خاطر این دعوتت نمی کنم
که دردها و غمهای من رو نشنوی و همیشه شاد زندگی کنی . امیدوارم در زندگی ات
همیشه پاک بمونی، پاک ادامه بدی ، و پاک از امتحان سخت خدا بیرون بیای
آمار
وبلاگ:
